រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា លោក ហង់ជួន ណារ៉ុន បានសម្រេចផ្អាកបណ្តោះអាសន្នការបង្កើតគ្រឹះស្ថានសិក្សាឯកជន ជាពិសេសនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីវាយតម្លៃគ្រូបង្រៀននៅវិស័យអប់រំសាធារណៈដែលបានទៅបង្រៀននៅគ្រឹះស្ថានសិក្សាឯកជនទាំងនោះ។
ការសម្រេចផ្អាកបង្កើតគ្រឹះស្ថានអប់រំក្នុងវិស័យឯកជនជាបណ្ដោះអាសន្ននេះត្រូវបានលោក ហង់ជួនណារ៉ុន លើកឡើងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំស្ដីពីការផ្សព្វផ្សាយយុទ្ធសាស្ដ្រកំណែទម្រង់វិស័យអប់រំ យុវជន និងកីឡា ឆ្នាំ២០២៣-
២០២៨ កាលពីថ្ងៃពីថ្ងៃសៅរ៍សប្ដាហ៍មុន។
លោក ហង់ជួន ណារ៉ុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បាននិយាយថា លោកសម្រេចឈប់ឱ្យបើកគ្រឹះស្ថានអប់រំក្នុងវិស័យឯកជនជាបណ្ដោះអាសន្ន បន្ទាប់ពីពិនិត្យមើលឃើញពេលអនុញ្ញាតឱ្យបន្តបង្កើតគ្រឹះស្ថានសិក្សាឯកជន គឺប្រាកដជាសាលារៀនឯនជនទាំងនោះយកគ្រូបង្រៀនពីសាលារៀនសាធារណៈដែលអាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់គុណភាពបង្រៀននៅគ្រឹះស្ថានអប់រំរបស់រដ្ឋ។
ទន្ទឹមនឹងការសម្រេចផ្អាកនេះ លោកបានដាក់ភារកិច្ចដល់ក្រុមការងារគោលនយោបាយគិតគូរនិងសិក្សាវាយតម្លៃលើករណីនេះ ហើយលោកនឹងអនុញ្ញាតឱ្យបង្កើតសាលារៀនឯកជនបន្តទៀតនៅពេលមានការសិក្សានិងវាយតម្លៃគ្រូបង្រៀនច្បាស់លាស់។
លោកបានទទួលស្គាល់ថា៖ «គ្រឹះស្ថានអប់រំក្នុងវិស័យឯកជនល្អ ប៉ុន្តែប្រសិនបន្តបង្កើតកាន់តែច្រើន គឺទាញយកគ្រូបង្រៀនរបស់យើងកាន់តែច្រើន ហើយទាញយកសិស្សពីសាលារៀនរបស់រដ្ឋកាន់តែច្រើនផងដែរ។ អ៊ីចឹងសូមសិក្សាវាតម្លៃយ៉ាងណាឱ្យមានតុល្យភាពរវាងសាលារៀនឯកជននិងសាលារៀនរបស់រដ្ឋ»។
បន្ថែមលើសពីនេះ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំបានជំរុញឱ្យពង្រឹងសាលារៀនក្នុងវិស័យសាធារណៈជាមួយនឹងការសិក្សាពីលំហូរសិស្សនុសិស្ស។
លោក ហែម ស៊ីណារ៉េត ប្រធានមន្ទីរអប់រំ យុវជន និងកីឡា រាជធានីភ្នំពេញ បានលើកឡើងថា លោកមិនទាន់បានដឹងលម្អិតទាក់ទងនឹងគោលនយោបាយកំណែទម្រង់របស់ក្រសួងអប់រំ ព្រោះមន្ទីរអប់រំមានតួនាទីត្រឹមតែទទួលយកផែនការមកអនុវត្តតាមប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងណាលោកបានចំណាប់អារម្មណ៍លើរឿងនេះថា គ្រូបង្រៀនដែលទៅបង្រៀននៅសាលារៀនឯកជនភាគច្រើន គឺជាគ្រូបង្រៀនរបស់សាលារៀនសាធារណៈ។
លោកពន្យល់ថា ការបង្កើតសាលារៀនឯកជនមានច្រើននៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ហើយជាធម្មតាគ្រូបង្រៀនដែលមានតួនាទីនៅក្នុងសាលារៀនរបស់រដ្ឋតែងតែទៅបង្រៀនសិស្សនៅសាលារៀនឯកជន បន្ទាប់ពីពួកគេបញ្ចប់ភារកិច្ចបង្រៀននៅសាលារៀនរបស់រដ្ឋ ប៉ុន្តែនេះជាសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ពួកគេ។
លោកកត់សម្គាល់ឃើញបញ្ហាសំខាន់នៅក្នុងរឿងនេះ គឺនៅតំបន់ណាដែលបង្កើតសាលារៀនឯកជនច្រើន សិស្សរបស់សាលារៀនរដ្ឋនឹងថយចុះ។ បញ្ហាថយចុះនេះធ្វើឱ្យគ្រូបង្រៀននៅសាលារៀនសាធារណៈលើសគ្រូបង្រៀន។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំគ្រប់គ្រងសាលារៀនសាធារណៈក្នុងខណ្ឌទាំង១៤ គឺសាលារៀនសាធារណៈចំនួនពីរនៅក្នុងខណ្ឌចំការមននិងខណ្ឌបឹងកេងកង ដែលមានគ្រូបង្រៀនសល់ច្រើនដោយសារសិស្សនៅសាលារៀនទាំងនោះមានការថយចុះបណ្ដាលមកពីក្នុងខណ្ឌទាំងពីរនេះមានសាលារៀនឯកជនច្រើន»។
លោកបន្តថា៖ «ទោះបីជាមានការបង្កើតសាលារៀនឯកជនច្រើន ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងពង្រឹងការគ្រប់គ្រងការតាមដានការបង្រៀននៅតាមសាលារៀនសាធារណៈឱ្យបានល្អិតល្អន់ គឺជាចំណែកមួយនៃការទប់ស្កាត់លំហូរសិស្សទៅរៀននៅសាលារៀនឯកជន»។
លោកទទួលស្គាល់ថា៖ «កន្លងមកសាលារៀនសាធារណៈបានផ្ដល់ព័ត៌មានរបស់សិស្សទៅកាន់អាណាព្យាបាយរបស់ពួកគេមានភាពយឺតយ៉ាវ។ ចំណែកសាលារៀនឯកជនបានផ្ដល់ព័ត៌មានភ្លាមៗអាណាព្យាបាលនៅពេលដែលកូនពួកគេអវត្តមាន»។
ទាក់ទងនឹងគុណភាពអប់រំរវាងសាលារៀនឯកជននិងសាលារៀនសាធារណៈត្រូវបានលោកវាយតម្លៃមានគុណភាពដូចគ្នា ប៉ុន្តែដោយសារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាប្រកាន់យកសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារសេរី គួបផ្សំនឹងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ពលរដ្ឋធ្វើឱ្យអាណាព្យាបាលសិស្សមានលទ្ធភាពបានជ្រើសរើសសាលារៀនឯកជនជាគោលដៅអប់រំកូន គឺជាការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេ។
អ្នកស្រី អ៊ុក ឆាយ៉ាវី ប្រធានសមាគមគ្រូបង្រៀនឯករាជ្យកម្ពុជា បានមើលឃើញថា ប្រសិនបើក្រសួងអប់រំធ្វើបែបនេះ គួរតែក្រសួងអប់រំយកចិត្តទុកដាក់និងគិតគូរដល់សាលារៀនសាធារណៈឱ្យបានខ្លាំង ពីព្រោះសព្វថ្ងៃសាលារៀនសាធារណៈមិនសូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីក្រសួងអប់រំទេ។
អ្នកស្រីបន្តថា ដោយសារបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច គ្រូបង្រៀនជាច្រើនបានសម្រេចទៅបង្រៀននៅសាលារៀនឯកជន ដើម្បីទទួលបានប្រាក់ចំណូលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសាររបស់ពួកគាត់។ ដូច្នេះប្រសិនបើមិនចង់ឱ្យគ្រូបង្រៀនទៅបង្រៀនសាលារៀនឯកជនលុះត្រាតែក្រសួងអប់រំបង្កើនប្រាក់ចំណូលសម្រាប់គ្រូបង្រៀនឱ្យបានសមរម្យ។ ពេលនោះការលើកកម្ពស់សាលារៀនសាធារណៈកាន់តែល្អប្រសើរ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖ «សព្វថ្ងៃសាលារៀនរបស់រដ្ឋ ក៏ដូចជាសាលារៀនឯកជនដែរ ព្រោះតម្រូវឱ្យអាណាព្យាបាលបង់លុយសម្រាប់កូនពួកគាត់បានសិក្សា។ ចំណុចនេះហើយដែលដូចជាសាលារៀនឯកជន»៕