Shona Shukrula: 'Scheidsrechter zijn is een verrijking van mijn leven'

Shona Shukrula wil geschiedenis schrijven als eerste vrouwelijke scheidsrechter in het betaald voetbal en met haar prestaties hoopt ze jonge meiden te kunnen inspireren. - Foto: KNVB Media

Scheidsrechters maken het mede mogelijk dat voetballers wekelijks van het voetbal kunnen genieten. Of het nu gaat om de pupillen op zaterdagochtend of de Eredivisie op zondagmiddag. De KNVB ondersteunt scheidsrechters zo goed mogelijk, onder meer door arbitrageopleidingen aan te bieden. Voor ieder persoon en voor elk niveau. In een vierdelige serie portretteren we bekende en onbekende scheidsrechters over hun dromen, doelen en de weg die ze hebben afgelegd. In aflevering 3: Shona Shukrula.

In iets meer dan tien jaar tijd wist Shona Shukrula zich op te werken tot topscheidsrechter bij zowel de mannen als vrouwen. Ze droomt van fluiten op EK’s en WK’s en wil geschiedenis schrijven als eerste vrouwelijke scheidsrechter in het betaald voetbal. De ambitieuze Alkmaarse hoopt met haar prestaties jonge meiden te kunnen inspireren.

"Ik was net 17 jaar toen vanuit mijn vereniging AFC’34 werd gevraagd ik eens een wedstrijd bij de E- of F-pupillen wilde fluiten. Dat kon ik mooi doen voordat ik ’s middags zelf met de meiden A1 moest spelen, dus heb ik het gewoon geprobeerd", begint Shukrula het gesprek. "Ik vond het direct leuk en had al snel door dat ik met fluiten verder kon komen dan met voetbal. Vanuit de vereniging werd ik goed begeleid en kreeg ik de mogelijkheid een arbitrageopleiding te volgen. Ik ben de cursus gaan doen en werd gescout voor het talententraject van de KNVB. Op de avond van de diploma-uitreiking nam iemand van de KNVB mij apart en vertelde wat de mogelijkheden zouden zijn als ik door zou gaan met fluiten en mijzelf bleef ontwikkelen. Het plaatje dat hij schetste sprak mij erg aan. Daarna besloot ik verder te gaan als scheidsrechter en voor de KNVB te gaan fluiten."

De inmiddels 29-jarige Shukrula weet nog goed wat haar trok in het fluiten van wedstrijden. "Wat ik vooral leuk vond om te doen was het leidinggeven. Dat ligt mij wel. Daarnaast was iedereen erg positief. Dat gaf mij de energie om door te gaan. Het is ook fijn dat er bij AFC’34 aandacht was voor de werving en begeleiding van scheidsrechters. Zij hebben mij laten kennismaken met het vak en dankzij hen ik begonnen met fluiten."

BOS als basis voor carrière

In het talententraject van de KNVB ontwikkelde Shukrula zich snel. De Alkmaarse zegt nog steeds profijt te hebben van de BOS-opleiding die ze jaren geleden volgde. “Bij die opleiding ging het echt om de basis van het leiden van wedstrijden, zoals de spelregels leren of uitleggen waarom je een bepaalde beslissing neemt. Het is echt de basis voor de rest van mijn carrière geweest.”

Ik was zo trots op mijn scheidsrechterdiploma's dat ik ze vroeger ingelijst in mijn kamer ophing

De ambitieuze Shukrula zag een loopbaan als (top)scheidsrechter steeds meer als reële optie en greep elke mogelijkheid aan om zich te ontwikkelen. “Ik heb bijvoorbeeld ook een vlaggencursus gevolgd. De diploma’s van deze opleiding en de BOS hing ik destijds in een mooie lijst in mijn kamer op. Zo trots was ik”, zegt Shukrula lachend.

Eredivisie als ambitie

De ontwikkeling van Shukrula ging razendsnel. Ze werd geselecteerd voor de SO II en kreeg persoonlijke begeleiding. In die periode ontstond ook de ambitie om als scheidsrechter het betaald voetbal te halen. “In die tijd besteedden we veel aandacht aan het bekijken van beelden van wedstrijden om daarvan te leren. Ook het managen van wedstrijden kwam veel aan bod. Je leerde op de opleiding over je uitstraling en hoe je je in het veld kunt gedragen. De KNVB adviseerde mij op een gegeven moment om de stap naar de senioren te maken. Dat was iets heel nieuws, maar wel heel leuk om te doen. Het sterkte mij ook in mijn ambitie om in het betaald voetbal te fluiten.”

In 2020 maakte Shukrula de overstap naar het talenten traject betaald voetbal. Ze floot op een steeds hoger niveau bij de mannen en sinds 2017 is Shukrula ook scheidsrechter bij de FIFA, waardoor ze internationale vrouwenwedstrijden mag leiden. Op 5 september 2020 schreef ze geschiedenis als eerste vrouwelijke vierde official in Nederland, nadat ze een jaar eerder al als eerste vrouw in Nederland een wedstrijd op het hoogste amateurniveau van de mannen had geleid in de Tweede Divisie.

Ik zie mezelf niet echt als voorbeeld, maar als ik jonge meiden kan motiveren ook te gaan fluiten is dat hartstikke mooi

“Het is bijzonder geschiedenis te mogen schrijven. Ik zie mezelf niet echt als voorbeeld, maar als ik jonge meiden kan motiveren ook te gaan fluiten is dat hartstikke mooi natuurlijk. Zelf wil ik graag de stap zetten naar het betaald voetbal en wedstrijden leiden in de Keuken Kampioen Divisie. Door het coronavirus kan ik echter geen wedstrijden fluiten in de Tweede Divisie en mijzelf laten zien. Maar het doel blijft het betaald voetbal halen bij de mannen. Bij de vrouwen wil ik doorstromen naar de elitegroep, zodat ik in aanmerking kom voor de EK’s en WK’s.”

Rolmodel

Als een van de weinige vrouwen in een mannenwereld is Shukrula uitgegroeid tot een rolmodel. Ze hoopt dat er in de toekomst meer vrouwelijke scheidsrechter komen, die hun eigen geschiedenis gaan schrijven. “Ik kan alle jonge meiden aanraden scheidsrechter te worden. Het leiden van wedstrijden heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. Fluiten is een verrijking van mijn leven en ik ben dankbaar voor alles wat ik heb meegemaakt. Als je hard genoeg werkt, is alles mogelijk.”

Lees hieronder ook de portretten van scheidsrechters Lucas Boelé, Allard Lindhout en Sezgin Degirmenci.

Lucas Boelé: 'Arbitrageopleidingen helpen bij ontwikkeling' Lees het interview met Lucas Boelé over zijn ontwikkeling en ambities.

Allard Lindhout wist met hard werken zijn droom te verwezenlijken Lees het interview met Allard Lindhout waarin we terugkijken op de weg die hij heeft afgelegd van de F2 van sv Warmunda naar de (inter)nationale top.

Sezgin Degirmenci: 'Spijt dat ik niet eerder ben begonnen met fluiten' Lees het interview met Sezgin Degirmenci, die zoveel plezier had in het fluiten van wedstrijden dat hij elke gelegenheid om zich verder te ontwikkelen met beide handen aanpakte.