Dossier

Mag je mensen filmen en die video online zetten?

07 oktober 2021
filmen en gefilmd worden

Nee, je mag niet zomaar mensen zonder hun akkoord filmen en dat online zetten. Ongeacht of je dat met een smartphone, een bewakingscamera, een webcam, een dashcam of een drone doet. En wat kun je doen als je een filmpje weg wilt waarin jij voorkomt? 

Elk filmpje houdt een risico in

We moeten voorzichtig zijn met foto’s en filmpjes die over ons worden gemaakt. Een onschuldig lijkend filmpje kan immers heel wat over jou onthullen: waar je bent, wat je doet, met wie … Het ene moment lokt het alleen maar grappige reacties uit, het volgende moment stel je vast dat het je blijft achtervolgen: latere werkgevers kijken mee, potentiële vriendinnetjes, afgunstige buren … Je weet niet wie de beelden heeft gezien of hoe vaak ze zijn gedeeld. Ook als de filmpjes niet online worden gezet, zijn ze niet veilig. Hackers kunnen in smartphones inbreken en met privégegevens en -bestanden aan de haal gaan.

We moeten ook voorzichtig zijn met het posten van foto’s en filmpjes omdat die informatie heel moeilijk te beheersen is en omdat ze vroeg of laat in handen kan komen van mensen met slechte bedoelingen. 

Bovendien schept de wetenschap dat we op eender welk moment van de dag gefotografeerd of gefilmd kunnen worden, een gevoel van onbehagen en onveiligheid. Iedereen heeft privacy nodig. 

Daarom heeft de wetgever regels opgesteld over het portretrecht en over de bescherming van de privacy. Daarnaast werd op Europees vlak het recht om te worden vergeten ingevoerd.

In wat volgt, lichten we toe wat dat concreet betekent wanneer je iemand filmt of zelf bent gefilmd met een smartphone, een bewakingscamera, een webcam, een dashcam of een drone. Zodat je begrijpt waarom een school filmpjes of foto's van minderjarige leerlingen niet zonder toestemming op de website van de school mag zetten. En waarom je beter nadenkt vóór je het filmpje van een wild feestje op Instagram zet. 

Zo werkt het portretrecht 

Het basisprincipe is dat je toestemming moet vragen voordat je een foto of video van iemand neemt. Heb je iemand gefilmd of gefotografeerd met diens toestemming en wil je de beelden online zetten, dan heb je daar een bijkomend akkoord voor nodig. In beide gevallen kan de geportretteerde schriftelijk of mondeling toestemming geven. In een schriftelijk akkoord laat je optekenen op welke plaats en met welke bedoeling de foto werd genomen. Deze toestemming mag je altijd weer intrekken. 

Natuurlijk hoef je tijdens een weekendje met vrienden niet ieders handtekening te vragen wanneer je enkele kiekjes neemt. In zulke gevallen wordt verondersteld dat de geportretteerden hun stilzwijgende toestemming hebben gegeven. Wel vragen of ze akkoord gaan als je foto’s op Instagram & co. wilt zetten.

Als het over jongeren gaat die nog geen 18 zijn, is het in theorie aan de ouders om te beslissen of ze toestemming geven of niet. Maar in de praktijk gaat men ervan uit dat jongeren tussen 12 en 14 jaar voldoende oud zijn om zelf toestemming te geven. 

Zo werkt de bescherming van de privacy 

Wanneer iemand over jouw persoonlijke gegevens (naam, adres, foto …) beschikt, behoud je altijd het recht om deze gegevens in te kijken en eventueel te wijzigen. 

Je kunt je ook verzetten tegen onwettig gebruik ervan (bv. verspreiding via sociale media). 

Je hebt het recht om te weten wie de gegevens beheert en waarom. 

Men mag je hoe dan ook alleen privégegevens vragen die relevant zijn voor het beoogde doel.

Zo werkt het recht om vergeten te worden

Op Europees niveau werd de regel ingevoerd dat een website verplicht is om gegevens of beelden van jou te wissen als je daar om vraagt. Je moet er wel een goede reden voor aanvoeren. Bijvoorbeeld dat de beelden waarop jij verschijnt, niet nodig zijn voor het beoogde doel. Of dat je je toestemming wilt intrekken en er geen juridische basis bestaat om de beelden te tonen. 

De website moet binnen een maand de beelden weghalen en alle links ernaartoe ook. Doet ze dat niet, dan moet ze haar weigering motiveren. Een geldige reden om de beelden toch online te laten staan kan bijvoorbeeld de vrijheid van meningsuiting en van informatie zijn.